ছায়া-পথ : ড০ প্ৰীতিশ চৌধুৰী

আঠ হেজাৰ মাইল ব্যাসৰ প্ৰকান্ড বলটো আজি এটা অতি  ক্ষুদ্ৰকায়,  ৰঙীন  বৰ্ণময় – মনৰ খেল পথাৰত…

ক’ত আপোনাৰ মানৱীয়তা : জিতুমণি নাথ

হয়টো আপুনি আস্তিক নতুবা নাস্তিক হয়টো আপুনি নিচা কৰি ভাল ভাল পায়- মন্দিৰ-মছজিদৰ ধৰ্মীয় পাঠৰ নিচা…

ভাৰসাম্য : ড০ প্ৰীতিশ চৌধুৰী

নদীয়ে তাৰ গতিপথ সলায়, এফালে ভাঙে, যদিও অন্য ফালে  গঢ়ে, বনৰ মাংসংভোজী হিংস্ৰ(?) পশুবোৰেও জানে- কিমান…

ক্যাটাষ্ট্ৰফি : ড০ প্ৰীতিশ চৌধুৰী

দৃষ্টিতো আজি মানুহৰ কেৱল দুই চকুৰহে- অন্ধ – মনৰ দৃষ্টি, মিছা ৰঙৰ পয়োভৰ দশোদিশে নিষ্প্ৰভ প্ৰাণহীন…

মনালিছাৰ হাঁহি : ড০ প্ৰীতিশ চৌধুৰী

চিধা বাটেৰে নহাই হ’লচোন বহুত কথাই আজিকালি মানুহৰ । শ্ৰেষ্ঠত্ব জাহিৰ কৰিবলৈকেই নেকি বক্ৰ পথেৰেই পঠিয়াই…

নিঃশব্দ নিশাৰ নিৰব জোনাকী তুমি : ৰূপম বৰা

নিঃশব্দ নিশাৰ নিৰব জোনাকী তুমি মোৰ হেপাঁহৰ চোতালত অজানিতে দেখোঁ জিলিঙনিৰ বৰষুণ। মৌনতাৰ কোলাহলত সাৰ পাই…

এবিধ মানুহৰ বীজাণু : জিতুমণি নাথ

গৰু, মহ নতুবা শগুনৰ বীজাণুতকৈও ভয়ংকৰ তোক নি:শেষ কৰি পেলাব কুটি কুটি খাব পাৰে তোৰ কলিজাটো।…

শূণ্য : জিতুমণি নাথ

এটা বিশাল আৰু গোলাকাৰ শূণ্য যিটো অমূল্য কিন্তু লাঞ্ছিত। আমাৰ অজ্ঞাতে আপুনি, মই বা শূণ্যটোৱে নজনাকৈয়ে…

সেন্দুৰ : ভাৰতী শৰ্মা

সেওঁতাত আঁকি ললোঁ সেন্দুৰীয়া আলি মনলৈ আহিল অনেক সাহস আইতাই  শিকালে কপালৰ সেন্দুৰে স্বামীৰো বঢ়াই হেনো…

শীতৰ এই ধূসৰ নিশাটো

শীতৰ এই ধূসৰ নিশাটো বৰ দীঘল লাগিছে অদুৰত ফেচা চৰাইজনীৰ নিউ নিউ মাত মথাউৰিৰ সিপাৰে নৈখনত…

চাৰিচুকীয়া কাঠৰ ফ্ৰেমটোৰ সিপাৰে  

চাৰিচুকীয়া কাঠৰ ফ্ৰেমটোৰ সিপাৰে                        …

খিড়িকীৰে : স্তৱক শৈশৱৰ যামিনী কুমাৰ দত্ত

খিড়িকীৰে : স্তৱক শৈশৱৰ …………………………………. থিয়দঙা দিয়া দিন এটিত খামুচি ধৰিছিলো তোৰ বুকুৰ কামিহাড় ৰেলিং …………………