বালিত বহি
খোপাত গুজি লয়
পোহৰে ঢৌ তুলি যোৱা
ৰিহাৰ আঁচল
শুধ বগা নৈৰ সিপাৰৰ
চিনাকী নিৰৱতাৰ বাঁহী
বাজি থাকে বতাহত
বুকুৰ আলসুৱা
সাঁচি থোৱা খিলখিল নিজৰা
নামি আহিছিল
সোণবৰণীয়া তৰা হৈ
বিজুলী চমকি
কঁপালৰ ফুটটো
ডুব মাৰিছিল
কলঙৰ ঢৌ হৈ
ফুলৰ স্নিগ্ধতা সনা
এই পবিত্ৰ প্ৰেমে
ভৰিৰ আঙুলিৰে বালিত আঁকিছিল
অপেক্ষাৰ ৰেখা
[ — kumolakul ]