খিড়িকী -লাৱণ্য নাথ

খিড়িকীখন খুলি ললো,

সোসোৱাই সোমাই আহিল

এজাক বতাহ-

নিৰৱতাৰে আঁকিদিলে

এৰিঅহা দিনৰ প্ৰতিচ্ছৱি|

প্ৰতিটো ক্ষণকে আদৰিছিলো-

প্ৰত্যাশাৰে…

সকলো দিনেই জনোৱা নাছিল সহাঁৰি,

আৰু

মই সংগ এৰিব পৰা নাছিলো!

সফলতাৰ মধুৰ দিনবোৰে

মনলৈআনিছিল মাধুৰতা,

কৃতকাৰ্যৰ গামোছা খনত মুখ মচি

তৃপ্ত হৈছিলজীৱন বোধ|

সাঁচি ৰাখিছো তৃপ্ত জীৱন প্ৰাপ্তিৰ ভঁৰাল ঘৰত |

খলাবমা জীৱন পথত সুখ দুখ

ৰথৰ চকা |

এন্ধাৰ নিশাৰ বুকুতে থাকে

উজ্বল এটি সূৰ্য অঁকা |

দূৰ্যোগৰ বিমৰ্ষ দিনে

বিফলতাত দুখিত পাঠে,

খোদিত কৰিছে অভিজ্ঞতা..

জীৱনৰ যেন চালিকা মন্ত্ৰ |

তাৰে আঁতধৰি সুন্দৰ কৰিব খোঁজো ,

বৰ্তমানৰ জীৱন যাত্ৰা |

ৰসাল কৰো জীৱন বোধ ||

ধন্য তোমাৰ প্ৰতিটো প্ৰহৰ,

বৈ থকা প্ৰতিটো পল,

মনৰ মাজত জীপাল কৰা |

……………………

লাৱণ্য নাথ |

19/06/2020